Klüttemann

Wööd: Hans-Georg Braun un Tön: Hans-Jürgen Jansen

Kölsche Fassung

Klüttemann

“Och, Opa! Opa! Süch ens bloß!“
“Wat wells do dann, do Fetz?”
“Do kütt ’ne Neger durch de Stroß
un dä röf: Ketts ! Ketts ! Ketts !“

Dä Opa geiht zom Finster hin,
dann laach hä, wat hä kann:
“Do wells e kölsch Rabäuche sin?
Dat es der Klüttemann !´

Dä Mann, dä sich su fließig möht,
dä sich bal dubbelt schleit,
dat üvverall dat Öffche glöht,
un keiner frieren deit.

Wann do dich fröh em Bettche rägs,
es hä mit singem Päd,
ald lang noh Knappsack ungerwägs,
wo mer die Klütte mäht.

Un es hä dann vun do zoröck,
schlepp hä trapp – av – trapp – op.
Kaum dat hä flöck sien Brut verdröck,
un sich e Piefche stopp.

Dä Sack, dä hä om Rögge hät,
dä es nit allzo deech.
Dä Kollestöbb fällt durch un mäht,
im dreckig sie Geseech.“

Hochdeutsche Fassung

Kohlenmann

"Ach Opa, Opa! Sieh mal bloß!"
"Was willst du denn, du Kerlchen?"
"Da kommt ein Neger durch die Straße
und der ruft: Briketts! Briketts! Briketts!"

Opa geht zum Fenster hin,
dann lacht er, was er kann:
"Du willst ein kölscher Rabauke sein?
Das ist der Kohlenmann!

Der Mann, der sich so fleißig abmüht,
der sich bald doppelt schlägt,
damit überall das Öfchen glüht,
und keiner friert.

Wenn du dich früh im Bettchen regst,
ist er mit seinem Pferd,
schon lange nach Knappsack unterwegs,
wo man die Kohlen macht.

Und ist er dann von da zurück,
schleppt er treppab - treppauf.
Kaum, dass er schnell sein Brot verdrückt,
und sich ein Pfeifchen stopft.

Der Sack, den er auf dem Rücken hat,
der ist nicht allzu dicht.
Der Kohlenstaub fällt durch und macht
ihm dreckig sein Gesicht."

Die hochdeutsche Fassung mit freundlicher Genehmigung der Akademie för uns kölsche Sproch inkl. Änderungen durch den Autor.


Impressum
Kontakt