Mood am Engelbäät

Wööd un Tön: Hans-Jürgen Jansen

Kölsche Fassung

Mood am Engelbäät

Mood, dat es en schlemme Saach!
Beim Gereech am jüngste Dag
Hüürt mer Wih un Ach.

Räuber woren üvverall,
Sträufte durch Feld un Wald.
Wellig för ’ne Üvverfall.
Lävte nor noch vun Gewalt.

Dat wor däm Engelbäät doch jet ze vill.
Hä maht en Engk ald baal däm schlimme Spill.

Friederich, dä vun Iseberg
Fung dat garnit god.
Dät dodrüvver schänge ärg
Gereedt dobei en Wod.

Do nohm der Engelbäät kei Röcksich drop.
Der Friedrich fohlt sich jetz vun im gefopp.

Wih dir, Friederich, wih dir!
Us luuter Hass un luuter Gier
Wees do hügg zom Dier.

Moodloss dät en packe jetz
Ärme Engelbäät!
Dä Friedrich hatt en dud gehetz.
Hölp kom vill ze späd.

Däm Friedrich woodt jetz klor, wat hä gedon.
Et blevv im eins nor noch, stefte ze gonn.
Ei Johr nor avgetauch, woodt hä erkannt,
En Kölle op et Radd geflääch, wat för en Schand!

Mood, dat es en schlemme Saach!
Beim Gereech am jüngste Dag
Hüürt mer Wih un Ach.



Impressum
Kontakt