Kölsche Fassung
Der Hermann JosephDo, en der Kirch, dat Beld hängk.
Do, en der Kirch, et aanfängk.
Dohin sing Schredd hä lenk.
Denkt üch – jeden Dag
Kütt dä kleine Fetz.
Luurt doch wie hä laach,
Frei un rein si Hätz.
En die Kirch dä Hermann Joseph läuf,
Do wo hä vür Johre woodt gedäuf.
Kneet sich do nidder, en et Gebedd verdeef,
Sprich met däm Chresskind un hät et himmlich leev.
Unscholdig nor
Es dä Klein, un si Hätz es rein un klor.
Godwellig dann
Däm Jesuskind ’ne Appel schenk dä kleine Mann.
Seht doch! Dat starre Beld, et hät sich bewäg.
Seht doch! Luus strohlt däm Kindche si Geseech!
Gään nemmp dat Geschenk Maria aan.
Dank däm Klein un hät ald ’ne Plan.
Se well em helfe, dat e studiere kann
Un Priester weed. Der Vatter’s ’ne ärme Mann.
Hevv do dä Stein!
Maria säht ganz gerührt för dä Klein.
Do es jet Geld.
Nemm et dir, do wees et bruche en der Welt.
Seht doch! Dat starre Beld, et hät sich bewäg.
Seht doch! Luus strohlt däm Kindche si Geseech!