Ich gläuv’, dat

Wööd un Tön: Hans-Jürgen Jansen

Kölsche Fassung

Ich gläuv’, dat

Ich gläuv,
dat för jede Droppe Rään, dä fällt,
en Blom neu blöht.
Ich gläuv, dat och irgendwo en schwatzer Naach,
en Kääz noch glöht.
Ich gläuv, dat för jeder, dä jetz vun uns geiht,
’ne andre kütt un glöcklich weed.
Ich gläuv dat, ich gläuv dat.

Ich gläuv,
dat noch üvver’m Storm der kleinste Wunsch
weed noch gehoot.
Ich gläuv, dat och einer en däm großen All
hüürt jedes Wood.
Immer wann ich hüür e klein Kind wie et bälk,
berühr e Bladd, ov sin de Stään,
dann sag ich gään, ich gläuv dat.

Ich gläuv,
dat do einer kom op unser Welt,
för dich un mich.
Ich gläuv, dat en neue Zigg gekumme es,
för Ärm un Rich.
Doröm han och Künnige sich hingekneet,
för su vill Glöck un Glanz ganz beet,
doch freuten sich,
dat gläuv ich.



Impressum
Kontakt